دانشمندان پلاستیک تجزیه پذیر یکبار مصرف ایجاد کردند که به گفته آنان «خودش را میخورد». این ماده بهگونهای تولید شده که حاوی آنزیمهایی است که پس از قرار گرفتن در معرض آب و گرما تجزیه میشود.
محققان این نوآوری پیشگامانه، فکر میکنند که میتوان از آن در چسب نیز استفاده کرد بنابراین برخی از ابزارهای الکترونیکی رایج به راحتی از یکدیگر جدا شده و قطعات آنها دوباره مورد استفاده قرار میگیرند. آنان امیدوارند که این نوآوری به معنی پایان زندگی پلاستیکهای یکبار مصرف کنونی و نجات محیطزیست باشد.
در حال حاضر، برخی تولیدات پلاستیکی قابل کمپوست در هنگام کمپوست معمولی از بین نمیروند و پلاستیکهای قابل بازیافت دیگر را آلوده کرده و دردسری برای بازیافتکنندگان میشوند. بنابراین بیشتر این مواد که عمدتا از پلی استر معروف به اسید پلیلاکتیک یا PLA ساخته شدهاند، فقط در محل دفن زبالهها دفن و تا ابد باقی میمانند.
دکتر تینگ ژو، استاد علوم و مهندسی مواد و شیمی دانشگاه کالیفرنیا برکلی ایالاتمتحده میگوید: «مردم اکنون آماده هستند تا به سمت پلیمرهای قابل تجزیه برای پلاستیکهای یکبار مصرف حرکت کنند، اما اگر معلوم شود این مواد مشکلات بیشتری نسبت به ارزش خود ایجاد میکنند، ممکن است این خط مش دوباره برگردد. ما اساسا میگوییم که در مسیر درستی قرار داریم و میتوانیم این مشکل پایدار پلاستیکهای یکبار مصرف را که قابل تجزیه نیستند، حل کنیم.»
محققان بیان کردند: این ماده جدید باید از لحاظ نظری در مورد انواع دیگر پلاستیکهای پلی استر نیز استفاده شود و میتواند منجر به ایجاد ظروف پلاستیکی قابل کمپوست شود که در حال حاضر از نوعی پلاستیک غیر قابل تخریب به نام پلی الفین ساخته شدهاند.
دکتر ژو اظهار کرد: پلاستیکهای پلی الفین را میتوان به جای کمپوست به محصولات باارزش بالاتر تبدیل کرد. وی اکنون در حال کار بر روی روشهایی برای تبدیل پلاستیکهای پلی الفین بازیافتی برای استفاده مجدد است. با دوامترین پلاستیکها دارای ساختار مولکولی تقریبا بلوری مانند هستند و در کنار هم قرار گرفتند، بنابراین الیاف پلیمری آن محکمتر شده تا آب نتواند به آنها نفوذ کند، چه رسد به میکروبهایی که ممکن است پلیمرها را بجوند.