اسرافیل قنبری ممان، در سال 1332 در روستایی به نام ممان در حومه شهرستان میانه، واقع در استان آذربایجان شرقی، متولد شد. وی از شش سالگی کار در مزرعه را شروع کرد. تا کلاس ششم ابتدایی در روستای محل تولد خویش تحصیل کرد. سپس برای ادامه تحصیل به شهرستان میانه رفته و دوره متوسطه را در میانه به پایان رساند.وی جهت کسب تحصیلات عالیه به تهران عزیمت کرده و مقطع دیپلم را در دبیرستان اتابکی در جنوب تهران به پایان رساند. در سال 1350 وارد یک واحد تولیدی پلاستیک به نام فارس پلاست شد. در آن زمان، صنعت پلاستیک در ایران بسیار جوان بود و واحدهای تولیدی موجود به تعداد انگشت شمار بودند، که اهم آنها کارخانه پلاسکوکار، تولیدی تهران، قرقره زیبا، شاهین پلاستیک و فارس پلاست بود و عمدتا سرمایه گذاران آنها از اقلیت های کلیمی بودند. در فارس پلاست در بخش های مختلف، از جمله در بخش تولید نایلون، ابر، پلی اوریتان، ظروف ملامین و چاپ و بسته بندی مشغول به کار شد. پس از این مراحل به بخش فروش و حسابداری و بازرگانی خارجی منتقل و در نهایت قائم مقام مدیرعامل این شرکت گردید. پس از 4 سال تلاش مستمر در این واحد تصمیم گرفت به صورت مستقل فعالیت نماید. وی در ابتدا در بخش تهیه و توزیع لوازم و ابزار مربوط به خشکشویی فعالیت می نمود و مواردی چون چوب لباس، کاور نایلون و مواد شوینده پرکلرین را توزیع می کرد.. پس از آن به بازار تهران رفته و با عده زیادی از تجار سرشناس و واردکنندگان مواد پلاستیک آشنا گردید. از آنجا که ارتباط با فروشندگان خارجی را پیش از این در شرکت فارس پلاست آموخته بود، تلاش زیادی به عمل آورد که محصولات تولیدی شرکتهای ژاپنی را وارد کرده و در بازار داخل معرفی نماید. به طوری که پس ازگذشت مدتی موفق شد سهم قابل توجهی از بازار را بدست آورد و تحت حمایت تولیدکنندگان ژاپنی همانند شرکت های ماروبنی، چوری، میتسوئی، سیتو، سومیتومو، و… قرارگیرد. در سال ۱۳۵۸ همزمان با روزهای آغازین پیروزی انقلاب اسلامی واحد تولیدی به نام شرکت هماپلاستیک را در شهرستان میانه، جهت تولید نایلون های عریض کشاورزی، تاسیس نمود.از آن جا که تاسیس این واحد تولیدی با زمان جنگ تحمیلی، مقارن شده بود قنبری محصولات تولیدی خود را جهت تامین مصرف ارگان های دولتی از جمله ارتش و سپاه و نهادهای دیگر به جبهه های جنگ ارسال می کرد که در این راستا، یکی از واحدهای نمونه آذربایجان شرقی شد. بعد از اتمام جنگ تحمیلی و در دوره سازندگی کشور، لازم بود واحدهای تولیدی کیفیت محصولات خود را افزایش دهند که لازمه این کار داشتن تکنولوژی جدید و تخصص های لازم بود، که جهت تحقق این امر، وی تصمیم گرفت واحد طراحی و ساخت ماشین آلات را در شهرستان شهریار تاسیس نماید تا از این ره، بتواند ماشین آلات مورد نیاز خود و همکاران را طراحی و تولید کند. پس از مدتی نیاز به بازیافت پلاستیک در بازار احساس شد. تا قبل از آن ضایعات پلاستیک یا سوزانده می شد و یا در رودخانه ها ریخته می شد. قنبری، با الهام گرفتن از فنآوری ها و تکنولوژی های کشورهای توسعه یافته، از جمله آلمان اقدام به طراحی و تولید ماشین آلات مربوطه و جمع آوری زباله های نایلون از مزارع کشت و بازیابی آن ها، به منظور حفظ محیط زیست نمود.

تولید فیلم های پلی اتیلن چندلایه جهت حفظ و نگهداری مواد غذایی و میوه جات، ساخت اولین ماشین تولید فیلم های سه لایه و تولید نایلون های پنج لایه از ابداعات و افتخارات وی بوده است. وی از سال 1974 به صورت مستمر در نمایشگاه های بین المللی آلمان، ایتالیا، هند، چین، ترکیه و در نمایشگاه های داخلی شرکت می کرد.

قنبری، معتقد است که حضور در نمایشگاه ها تاثیر بسیار زیادی دررشد و شکوفایی صنعت دارند که مشارکت و همکاری با شرکت های خارجی از این راه حاصل می شود.

قنبری، نگاهش به آینده صنعت پلاستیک، این گونه است:

عمده فعالیت های ما در صنعت پلاستیک، الگوگیری از تولیدکنندگان خارج از کشور و طراحی و تولید در داخل بوده است. ما باید با اتکا به نیروی جوان و سرمایه های داخلی خود و با امید به آینده، زیرساخت های این صنعت را بازسازی کنیم و هیچ گاه به این امید نباشیم که دیگران بیایند و مشکلات ما را رفع کنند. باید با توکل برخدا و اعتماد به نیروهای داخلی، صنعت کشور را بسازیم. همان طور که رهبران دینی و سیاسی و اقتصادی ما همین توصیه را دارند. لذا باید اولویت را به تولید کننده داخلی بدهیم و از آن ها حمایت نماییم. و از تولید کنندگان خارجی دعوت کنیم که با مشارکت تولید کنندگان داخلی، دانش فنی و صنعت خود را به کشور منتقل کنند. ما باید زمینه حضور سرمایه گذارانی که علاقه مند به حضور در این کشور هستند، را فراهم کرده و تنگ نظری را کنار بگذاریم. به لطف خداوند امکانات بسیار زیادی در کشور وجود دارد از جمله انرژی ارزان، نیروی کار مستعد، معادن فراوان و … که هرکدام برای اداره یک کشور کافی است. از آنجا که صنعت پلاستیک زیرمجموعه صنعت نفت است ما می توانیم با توسعه این صنعت، از خام فروشی نفت جلوگیری کرده و اشتغال را افزایش داده و صنعت کشور را ارتقاء دهیم. انتظار داریم موانع تولید رفع شده و با اصلاح قوانین کار و تامین اجتماعی، شاهد فعالیت بیش ازپیش واحدهای تولیدی باشیم.  یکی از ضروری ترین اقداماتی که باید در جهت توسعه اقتصادی صورت گیرد، این است که وزارت خارجه در زمینه بازاریابی در سطح بین الملل فعالیت نماید. برای این منظور، حضور یک کارشناس اقتصادی در سفارتخانه ها ضروری به نظر می رسد. با تخصیص بخشی از سفارتخانه ها به بخش بازرگانی می توانیم با بازاریابی و معرفی محصولات تولیدی، به بازارهای جهانی ورود نماییم.